De byb, safolle mear as allinnich boeken

Byb-praat

Hy hellet in blêd út it rek mei tydskriften, parkearret syn tas op de stoel njonken him en stekt syn fuotten langút ûnder de lêstafel.

Sy komt al beljend oanrinnen. ‘Wat, nee, dat mienst net, do soest dochs...!’ Mei in klap set se har cowboysbag op ’e tafel, pakt der in boek út, leit de telefoan der neist en ploft suchtsjend del. 

Der ûntstiet in wûnderlike konversaasje tusken dizze twa minsken, sa te hearren sitte se net hielendal op deselde golflingte, mar dat is no krekt it fermaaklike. Hy begjint it petear:

‘Wat lêze jo?’

‘In oarlochsroman, en jo?’

‘De National Geographic, mar ik lês net, ik sjoch allinnich nei de plaatsjes. Nee, as ik al dy wurden lês krij ik in oerdoasis oan prikkels. Ik moat net tefolle oan ’e holle ha. Minsken prate sa ’n soad. Hieltyd dat werheljen fan wurden, dêr kin ik net oer.’

‘Ik mei oars graach oer werhellingen. Sa’n film as de Titanic bygelyks, dy ha ’k wol fiif kear sjoen. Dêr kin ik gjin genôch fan krije. Op ynternet kin je guon programma’s weromsjen. Dat fyn ik sa handich, regelmjittich sykje ik efkes op útstjoering mist en...’

‘Ik bin mear in natuerminske. Set my midden yn it bosk del en ik reitsje spontaan yn in transcedente steat, ik fiel ik my ien mei de beammen, myn trillingsfrekwinsje is dêr op ôfstimd tink ik. Yn de natuer fiel ik my zen. Witte jo wol dat de hiele wrâld út trillingen bestiet en dat elke enerzjy syn eigen frekwinsje hat.’

‘Trillingsfrekwinsje, dêr sizze jo sawat, it dashboard fan myn auto trillet de lêste tiid sa. Der trillet konstant wat mei, en ik kin der mar net efterkomme wêr’t it weikomt. It is sa ’n ergerlik gelûd, soms jou ik der in huf tsjinoan, is ’t wer even oer, mar …’

‘Mei in klankskaal kinst ek trillingen opwekke, dy fiel je troch je hiele  liif hinne. Se sizze dat je dêr maklik fan yn in meditative mood komme. As je dat alle dagen dogge foardat de sinne opkomt, dan ha je dêr de rest fan de dei profyt fan. Ik tink dat ik sa ’n skaal oanskaf. Boink, boink, boink-mmmm… ’

‘En de buorlju dan, of hawwe jo dy net?’

‘Jawol, ik ha in buorman.’

‘No sil er bliid mei wêze, mei sa’n klankskaal!’

‘Ja, goed idee,  ik jou buorman sa ’n skaal, kin der zen wurde. Dy man sit ek net lekker yn syn fel. Ja dat doch ik ... Hoewol … ?Nee, o, nee, aanst wurd ik hielendal gek fan buorman, sit dy idioat moarns ier en betiid op sa ’n skaal om te bonken. Nee, dat wurdt him net, fierstentefolle prikkels!

Soksoarte petearen, ik hâld derfan, it is ien fan de redenen wêrom't ik sa graach yn de byb kom. De byb, safolle mear as allinnich boeken😁