Skudgefoel!
It sintsje skynt, it is hearlik bûten, it koarte broekewaar komt der wer oan, mar ohw die billen dat kin echt net mear. Moarn sil ik begjinne, ik wit al krekt hoe't ik it haw moat.
It moarnsiten net mear oerslaan, net te folle tuskentroch ite, mar ien kear opskeppe by it jûnsiten, gjin toetjes mear en wetter, in hiel soad wetter drinke.
It sintsje skynt, it is hearlik bûten, it koarte broekewaar komt der wer oan, mar ohw die billen dat kin echt net mear. Moarn sil ik begjinne, ik wit al krekt hoe't ik it haw moat.
It moarnsiten net mear oerslaan, net te folle tuskentroch ite, mar ien kear opskeppe by it jûnsiten, gjin toetjes mear en wetter, in hiel soad wetter drinke.
Mar moarn is moarn, hjoed nim ik it er nog efkes fan. Dy lekkere koek hap ik sûnder skuldgefoel nei binnen. In patatsje, ja lekker doch der ek nog mar in frikandel by, of nee wacht in broadsje hamburger ek wol lekker. Jûns sit ik oan 'e nok ta fol , eins ha ik net iens mear sin oan wat, mar we hat nog nútsjes en it mei no noch!
De oare deis sil ik begjinne, mar ik gjin fuortendaliks de fout al yn. Ik begjin mei koffie dy gewoante sit der al triitich jier yn, dat feroarje je net sa gau. Dan mar koffie by it moarnsiten.
De oare deis sil ik begjinne, mar ik gjin fuortendaliks de fout al yn. Ik begjin mei koffie dy gewoante sit der al triitich jier yn, dat feroarje je net sa gau. Dan mar koffie by it moarnsiten.
De hiele wike hâld ik it goed fol en ik fiel my der goed by, sa dreech fyn ik it net iens. Yn it wykein lit ik de teugels in bytsje fiere, de bôge kin net altyd spânt stean.
Dan barre der in pear akkefytsjes wêrt it sin net al te bêst fan wurdt. Ut frustraasje gean ik op syk nei wat te bikken. Yn ‘e kelder leit in rol koekjes. Suver agressief begjin ik te knagen, ien is net genoch om de frustraasje fuort te krijen. Ik nim der noch ien en noch ien. Dy lêsten binne de muoite ek net mear wurdich dy kinne der ek nog wol by. As ik de lege ferpakking op tafel lizzen sjoch begjint der wat oars te knagen.. myn skuldgefoel!!
Dan barre der in pear akkefytsjes wêrt it sin net al te bêst fan wurdt. Ut frustraasje gean ik op syk nei wat te bikken. Yn ‘e kelder leit in rol koekjes. Suver agressief begjin ik te knagen, ien is net genoch om de frustraasje fuort te krijen. Ik nim der noch ien en noch ien. Dy lêsten binne de muoite ek net mear wurdich dy kinne der ek nog wol by. As ik de lege ferpakking op tafel lizzen sjoch begjint der wat oars te knagen.. myn skuldgefoel!!
