vrijdag 20 juli 2018

Suchtsje en stinne, it is betiden in drege befalling

In drege befalling

Suchtsje en stinne, skriuwe is betiden in drege befalling. De iene kear giet it as ’t slydjaget, de oare kear kin ik stinne wat ik wol sûnder resultaat. Soms duorret dy befalling dan te lang en moatte der keunstgrepen oan te pas komme om de boel te befoarderjen. It bern moat er no ienkear út, netwier.

Stinne

De lêste tiid moat ik nochal wat muoite dwaan om der in ferhaaltsje út te parsen. It bliuwt meastentiids by suchtsjen en stinnen. De skriuwmotivaasje is fier te sykjen. Om skriuwlinich te bliuwen besykje ik sa no en dan in koart ferhaaltsje te skriuwen op de side fan Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen. Yn maksimaal 99 wurden moat der in ferhaal stean mei kop en sturt. Troch de  beheining fan 99 wurden learst om skerper te skriuwen. Dizze wike wie it de ‘Schrijven Magazine UKV-vierdaagse’. De útdaging wie om yn fjouwer dagen, fjouwer koarte ferhalen deis te skriuwen. In hiele put by gebrek oan ynspiraasje. Mei muoite ha ik der fjouwer útstint.
(ukv stiet foar ultrakorte verhaaltjes)

Averjochts

Sykjend nei ultime tips om kreativiteit en skriuwfreugde te befoarderjen, blêdzje ik troch it boek ‘De Blokkade’ fan Renate Dorrestein. Myn skriuwnocht hinget der wat sleau en lusteleas by. Spitigernôch draacht it boek ek gjin konkrete oplossingen oan. Op de Facebookside fan Schrijven Magazine slacht de ‘vierdaagsegekte’ ta. Wyls’t it linkerbrein – ferantwurdlik foar it analytyske, logyske tinkwurk -oeroeren draait, langet de rjochterhelft wanhopich op in kreative plensbui om myn skriuwblokkade fuort te spielen. Links makket daliks de rekkensom. Fjouwer ukv’s in fjouwer dagen, dat binne 16 ferhaaltsjes fan maksimaal 99 wurden, 1584 wurden dus. Rjochts krimpt yninoar fan ’e toarst…

De iene syn dea is de oare syn brea.

Schrijvers schrijven niet over schrijven, lês ik yn in ukv, mar as skriuwers net oer skriuwen skriuwe meie wa dan wol? It boek De Blokkade, skreaun troch in bekende skriuwster mei talint giet oer: it gebrek oan ynspiraasje en ôfkar fan it skriuwen. It probleem koart gearfetten: de ynterne kritikus stiet warskynlik te skerp ôfsteld. Oplossingen omtrint it probleem, wurde troch de skriuwster net konkreet neamd. Het resultaat fan it skreaune is, 183 siden folskreaun oer in skriuwblokkade. Konklúzje: lije oan, en skriuwe oer it skriuwen, kin liede ta boekpublikaasje. Oplosse!

Mei pine en muoite

Wêr’t kreativelingen mei it hert op ’e tonge en blierren op ’e hannen 16 ukv’s op ‘e wrâld sette, pars ik mei muoite myn tredde sielige ukv út. Om’t de ûntsluting op har wachtsje lit, wurdt it bern mei de tange helle. Blau en sleau komt it op ‘e wrâld. Sels nei in ferme tik op ’e billen bliuwt de sa winske refleks út. It komt goed stelle deskundigen gerêst en nei it tatsjinjen fan soerstof komt einlik de ferlossende kreet. Stadichoan kleuret it kâlde blau nei waarm rôs.

Geniet er van meis!

De berte is folbrocht. It grutte genietsjen kin no begjinne, alteast dat is wat elkenien my tawinsket fia Facebook en appkes. Nei in dei donderje ik al fan de rôze wolk. It grutte genietsjen is ien grut lijen. Dei en nacht freget de lytse om fieding en ik krij blierren op de meast gefoelige lichemsdielen. De ‘vierdaagse’ is der neat bij. Ut ‘e liken lêst ik op Facebook de suksesferhalen fan lotgenoaten die ’t sûnder kleanskuorren de finish berikt ha. Ik sjoch net iens ljocht oan it ein fan de tunnel.

woensdag 11 juli 2018

De byb, safolle mear as allinnich boeken

Byb-praat

Hy hellet in blêd út it rek mei tydskriften, parkearret syn tas op de stoel njonken him en stekt syn fuotten langút ûnder de lêstafel.

Sy komt al beljend oanrinnen. ‘Wat, nee, dat mienst net, do soest dochs...!’ Mei in klap set se har cowboysbag op ’e tafel, pakt der in boek út, leit de telefoan der neist en ploft suchtsjend del. 

Der ûntstiet in wûnderlike konversaasje tusken dizze twa minsken, sa te hearren sitte se net hielendal op deselde golflingte, mar dat is no krekt it fermaaklike. Hy begjint it petear:

‘Wat lêze jo?’

‘In oarlochsroman, en jo?’

‘De National Geographic, mar ik lês net, ik sjoch allinnich nei de plaatsjes. Nee, as ik al dy wurden lês krij ik in oerdoasis oan prikkels. Ik moat net tefolle oan ’e holle ha. Minsken prate sa ’n soad. Hieltyd dat werheljen fan wurden, dêr kin ik net oer.’

‘Ik mei oars graach oer werhellingen. Sa’n film as de Titanic bygelyks, dy ha ’k wol fiif kear sjoen. Dêr kin ik gjin genôch fan krije. Op ynternet kin je guon programma’s weromsjen. Dat fyn ik sa handich, regelmjittich sykje ik efkes op útstjoering mist en...’

‘Ik bin mear in natuerminske. Set my midden yn it bosk del en ik reitsje spontaan yn in transcedente steat, ik fiel ik my ien mei de beammen, myn trillingsfrekwinsje is dêr op ôfstimd tink ik. Yn de natuer fiel ik my zen. Witte jo wol dat de hiele wrâld út trillingen bestiet en dat elke enerzjy syn eigen frekwinsje hat.’

‘Trillingsfrekwinsje, dêr sizze jo sawat, it dashboard fan myn auto trillet de lêste tiid sa. Der trillet konstant wat mei, en ik kin der mar net efterkomme wêr’t it weikomt. It is sa ’n ergerlik gelûd, soms jou ik der in huf tsjinoan, is ’t wer even oer, mar …’

‘Mei in klankskaal kinst ek trillingen opwekke, dy fiel je troch je hiele  liif hinne. Se sizze dat je dêr maklik fan yn in meditative mood komme. As je dat alle dagen dogge foardat de sinne opkomt, dan ha je dêr de rest fan de dei profyt fan. Ik tink dat ik sa ’n skaal oanskaf. Boink, boink, boink-mmmm… ’

‘En de buorlju dan, of hawwe jo dy net?’

‘Jawol, ik ha in buorman.’

‘No sil er bliid mei wêze, mei sa’n klankskaal!’

‘Ja, goed idee,  ik jou buorman sa ’n skaal, kin der zen wurde. Dy man sit ek net lekker yn syn fel. Ja dat doch ik ... Hoewol … ?Nee, o, nee, aanst wurd ik hielendal gek fan buorman, sit dy idioat moarns ier en betiid op sa ’n skaal om te bonken. Nee, dat wurdt him net, fierstentefolle prikkels!

Soksoarte petearen, ik hâld derfan, it is ien fan de redenen wêrom't ik sa graach yn de byb kom. De byb, safolle mear as allinnich boeken😁