Koarts
Ungeduerich stean ik, bepakt mei plunjesek en rolkoffer, yn ‘e rige om in dei-retoerke tsjin redusearre taryf te skoaren. Underweis speur ik mei oandacht de weagen ôf. De fearboat koerst rakelings lâns de withoefolle lytse, glinsterige bergen. Ik stean op it dek mei de earmen wiidút lykas Kate Winslet en waan my op de Titanic.
Ik fiel in skok en skrik op, de motor is útfallen. Och hearkens ha we wat rekke? Om my hinne brekt panyk út, passazjiers dringe hastich nei de útgong. Ut de speakers klinkt it kreakerige ‘Haven Terschelling’. ‘Opsjitte, oan’e kant, ik moat der lâns!’ Ek by my slacht no de jutterskoarts ta
Geen opmerkingen:
Een reactie posten