Heit
’k Soe dy lykas Húsman skild’rje wolle
dyn brune tinne hier plúst’rich op ’e holle.
Houtskoalswart, de barsten en de rânen
fan dyn ylterige hannen.
Dyn djippe tearen lykas Woudwijk ien
foar ien houwe, út rûge grize stien.
It boarstbyld mei de ferware holle
soe ’k op in fuotstik sette wolle.
Ik sil it besykje yn in sonnet
mar kin dy net belove dat ik dy nei ’t sin
yn in fers fan fjouwer strofen byldzje kin.
Ik skets en hou, skras en ferset.
’k Kin dy net yn wurden fange. Rûch opskuorre
hingje ’k dy yn ’t húske oan ’e muorre.
YHB
Geen opmerkingen:
Een reactie posten