https://youtu.be/t_9KnXyJekE
In oansyk op knibbels en foar elke troudei in roas, foar dy poeha wiene en binne wy fierstente nofter. Wy ha trijentritich jier lien ús troudei yn besletten kring fiert, de deis dêrnei ha we famylje en kunde in kaartsje stjoerd mei: 'Wij zijn getrouwd'. Dêr't guon har troudei de moaiste dei fan har libben fûnen, wiene man ek ik bliid dat it wer foarby wie. Wy hechte net sa'n belang oan tradysjes, faak komme we der dan ek yn it lêst fan septimber te let achter dat we al wer sa en sa lang troud wiene. Hjoed is man ek gewoan nei it wurk tôge en kom ik der troch in Facebook herinnering achter dat it wer sa fier is. Myskien is it in kwestie fan gelok hawwen of is it just omdat we gjin sprookje ferwachtsje dat we it al trijentritich jier sa goed ha tegearre. It plaatsje fan Piter Wilkens, Bêst genôch, passet presys by ús.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten