Neat misse kinne,
F.O.M.O, Fear Of Missing Out, is de Ingelske beneaming foar dit fenomeen. In nij ferskynsel fan dizze tyd. Miene dat je neat misse kinne, oerol by wêze moatte en it dertroch hiel drok hawwe. En dan bedoel ik net, it drok hawwen op it wurk of op skoalle of sa, nee it drok hawwe yn je frijetiid..
Njonken de deistige beslommeringen en ferplichtingen is der san grut oanbod oan frijetijdsynfulling, dat guon minsken der yn ferslaan. Dat iene feestje kin je echt net misse, die nije musical moat je toch echt sjoen hawwe en dat konsert dêr moat je echt west wêze om mei prate te kinnen. Dêrneist binne der dan noch faak de wyklikse sportlessen, workshops en kursussen.
It wurdt echt in probleem as je gjin kar mear meitsje kinne, bang dat je binne om ek mar wat te missen (fear of missing out). Nei de opkomst fan de smartphone is dit noch slimmer wurden. Ha je einlik de kar makke om nei dy musical te gean wêrt je al sa lang sin yn hienen, wurd je op Facebook, SnapChat, Insta en sa, konfrontearre mei spannende foto's en apkes fan dat feesje wat je mist hawwe... dus krij je wer spyt dat je dat sjitte litten ha.
It gefolg kin wêze dat je hielendal gjin keuzes mear meitsje mar alles san bytsje heal dwaan gean. Hurd hjir hinne, gau dat noch efkes ôfraffelje en op it plak fan bestemming facebook tsjekke, om te sjen wat er earne oars bard is.
Konfersaasjes ferrinne dan soms ek hiel dizich, der wurdt net mear goed lústere, minsken bin der net mei de kop by. In petear ferrint dan ûngefear sa, tsjinoer mekoar sitte mei de holle in bytsje nei beneden, gjin eachcontact ” uh hmm.. oh , ja sorry hjer, wie efkes wat oan it lêzen, wat seidest?” úterst irritant!
Sa is men fanalles oan it neijeien en ha je it yn je frijetiid sels drok! By de jeugd is it hielendol slim dy skamje harren der net iens foar, sitte se gesellich byinoar, op in richje allegear op harren mobiel te appen en te skrollen. Konsintrearje op ien ding is ek hiel dreech, bin je krek dwaande mei it iene, trillet it mobyltsje wer, dochs mar efkes sjen nei dat apke of snapke, je soene ris wat misse kinne no.
Wêr is dy tiid bleaun dat je hearlik kochjend op in gersspriet nei de wolken leinen te sjen? F.O.M.O, lestich hjer as je hjir oan lije!
F.O.M.O, Fear Of Missing Out, is de Ingelske beneaming foar dit fenomeen. In nij ferskynsel fan dizze tyd. Miene dat je neat misse kinne, oerol by wêze moatte en it dertroch hiel drok hawwe. En dan bedoel ik net, it drok hawwen op it wurk of op skoalle of sa, nee it drok hawwe yn je frijetiid..
Njonken de deistige beslommeringen en ferplichtingen is der san grut oanbod oan frijetijdsynfulling, dat guon minsken der yn ferslaan. Dat iene feestje kin je echt net misse, die nije musical moat je toch echt sjoen hawwe en dat konsert dêr moat je echt west wêze om mei prate te kinnen. Dêrneist binne der dan noch faak de wyklikse sportlessen, workshops en kursussen.
It wurdt echt in probleem as je gjin kar mear meitsje kinne, bang dat je binne om ek mar wat te missen (fear of missing out). Nei de opkomst fan de smartphone is dit noch slimmer wurden. Ha je einlik de kar makke om nei dy musical te gean wêrt je al sa lang sin yn hienen, wurd je op Facebook, SnapChat, Insta en sa, konfrontearre mei spannende foto's en apkes fan dat feesje wat je mist hawwe... dus krij je wer spyt dat je dat sjitte litten ha.
It gefolg kin wêze dat je hielendal gjin keuzes mear meitsje mar alles san bytsje heal dwaan gean. Hurd hjir hinne, gau dat noch efkes ôfraffelje en op it plak fan bestemming facebook tsjekke, om te sjen wat er earne oars bard is.
Konfersaasjes ferrinne dan soms ek hiel dizich, der wurdt net mear goed lústere, minsken bin der net mei de kop by. In petear ferrint dan ûngefear sa, tsjinoer mekoar sitte mei de holle in bytsje nei beneden, gjin eachcontact ” uh hmm.. oh , ja sorry hjer, wie efkes wat oan it lêzen, wat seidest?” úterst irritant!
Sa is men fanalles oan it neijeien en ha je it yn je frijetiid sels drok! By de jeugd is it hielendol slim dy skamje harren der net iens foar, sitte se gesellich byinoar, op in richje allegear op harren mobiel te appen en te skrollen. Konsintrearje op ien ding is ek hiel dreech, bin je krek dwaande mei it iene, trillet it mobyltsje wer, dochs mar efkes sjen nei dat apke of snapke, je soene ris wat misse kinne no.
Wêr is dy tiid bleaun dat je hearlik kochjend op in gersspriet nei de wolken leinen te sjen? F.O.M.O, lestich hjer as je hjir oan lije!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten